Mike Downey z Irlandii jest producentem filmowym i aktywistą . W 2000 roku założył niezależną wytwórnię filmową Film and Music Entertainment (F&ME), która ma siedziby w Dublinie i Londynie. Ma na koncie ponad sto filmów fabularnych.

W trakcie swojej stosunkowo krótkiej kariery producenta filmowego pracował z takimi twórcami, jak Peter Greenaway, Agnieszka Holland, Julien Temple, Paweł Pawlikowski, Calin Peter Netzer, Andrzej Jakimowski, Juraj Jakubisko, Friðrik Þór Friðriksson, Michel Franco i Stephen Daldry. Mike Downey współpracował także z wieloma innymi reżyserami z całej Europy, Ameryki Południowej, Afryki i Indii.
Ostatnio realizował projekty filmowe ze słynnymi pisarzami, takimi jak James Ellroy, Thomas Keneally („Lista Schindlera”) i nieżyjący już Günter Grass. Pracował ponadto z Colmem Tóibínem, scenarzystką „Idy” Rebekką Lenckiewicz, założycielem i dyrektorem generalnym grupy VICE Shanem Smithem oraz takimi reżyserami, jak Volker Schlöndorff, Mohsen Makhmalbaf i Oliver Hirschbiegel.

Produkcje Downeya odniosły wiele sukcesów komercyjnych oraz zdobyły ponad 250 nagród na największych festiwalach filmowych, w tym w Cannes, Berlinie i Toronto, na festiwalu Sundance, a także w San Sebastian, Tokio.
Od niemal 20 lat producent jest członkiem zarządu Europejskiej Akademii Filmowej – przez sześć lat był wiceprzewodniczącym zarządu, a w 2020 roku objął funkcję jego prezesa zarządu. Współpracował z byłymi przewodniczącymi Akademii Wimem Wendersem i Agnieszką Holland oraz obecną przewodniczącą Juliette Binoche. W 2006 roku został przyjęty do Rady Brytyjskiej Akademii Sztuk Filmowych i Telewizyjnych (BAFTA), a w 2008 roku wybrano go do komisji filmowej BAFTA. Od 2020 roku ponownie zasiada w Radzie BAFTA. Downey jest także członkiem zarządu White Ribbon Alliance – światowej organizacji, która dąży do tego, by zmniejszać śmiertelność okołoporodową matek w krajach rozwijających się. Jest także współzałożycielem fundacji International Coalition for Film Makers at Risk. Wspiera ona solidarnie filmowców z całego świata, którzy znajdują się w niebezpieczeństwie.
Był członkiem jury na ponad 20 międzynarodowych festiwalach filmowych na całym świecie, takich jak Festiwal Filmowy w Sarajewie, Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Rio de Janeiro, Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Chociebużu, Warszawski Festiwal Filmowy, Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Stambule, Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Montrealu, Festiwal Filmowy w Motovun, Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Sofii, Międzynarodowy Festiwal Filmowy Transilvania, Krakowski Festiwal Filmowy i Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Zagrzebiu, na którym w 2009 roku zorganizowano retrospektywę filmów jego wytwórni F&ME.
W 2014 roku Downey otrzymał tytuł Producenta Dekady na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Fort Lauderdale. Tym samym dołączył do grona dotychczasowych zdobywców tytułu – Eda Pressmana i Roberta Evansa. W 2015 roku jego działalność producencką uhonorowano na festiwalu filmowym w Pradze.  Ponadto w 2021 roku w Pradze otrzymał nagrodę Kristian Lifetime Achievement Award. Natomiast w 2023 roku w Rejkiawiku islandzka branża filmowa, w uznaniu jego wkładu w kino międzynarodowe, przyznała mu nagrodę za całokształt twórczości.
W 2020 roku Uniwersytet Warwick, jego Alma Mater, przyznał mu doktorat honoris causa za całokształt twórczości i wkład w europejski teatr i kino. Jako członek zarządu Europejskiej Akademii Filmowej wspomaga rozwój organizacji edukacyjnej Filmclub, która ma propagować ambitne kino w szkołach w całej Europie.
Na początku 2022 roku Downey został członkiem Królewskiego Towarzystwa Wspierania Sztuki, Przedsiębiorczości i Handlu oraz Amerykańskiej Akademii Sztuki i Wiedzy Filmowej. W 2017 roku przyjęto go do Asia Pacific Screen Academy po tym, jak wyprodukowany przez niego gruziński film „Macierzyństwo” otrzymał Nagrodę Różnorodności Kulturowej przyznawaną pod patronatem UNESCO.

Wśród jego najnowszych produkcji jest film islandzki „When the Light Breaks” Runara Runarssona, który otworzył selekcję „Un Certain Regard” Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Cannes.  Film albański „The Rise and Fall of Comrade Zylo”, którego scenariusza był współautorem, otworzył festiwal w Tallinie. Natomiast film Agnieszki Holland „Zielona granica” zdobył wiele nagród na festiwalu w Wenecji. Otrzymał między innymi Specjalną Nagrodę Jury.  Obecnie Michael Downey pracuje nad biografią filmową Franza Kafki – właśnie dobiegają końca ostatnie zdjęcia w Pradze i Berlinie. Reżyser pracował też nad filmami, które wchodzą teraz w fazę dystrybucji, jak „La Suprema” (Kolumbia), „Familiar” w reżyserii Calina Petera Netzera (Rumunia), „Hotel Pula” (Chorwacja), „Hidden People” (Słowenia), „Uśmiech losu” (Polska) i „I am Somebody (Holandia). Obecnie pracuje nad filmami: „It All Ends Here” Rajka Grlića (Chorwacja), „LO-FI” (Turcja), „Sanatorium Gorkiego” (Polska), „The Sun, The Moon, and the Eleven Stars” (Turcja) oraz „Lady D” (Albania) – był współautorem scenariusza do tego ostatniego. Aktualnie – we współpracy z reżyserem Fatmirem Kocim – pisze scenariusz do filmu „If I Were a Boy” opartego na powieści albańskiego pisarza Haki Stermilli. Ponadto Michael Downey pracuje nad kolejną powieścią pt. „Istria Black”, która ukaże się w Wielkiej Brytanii i Irlandii w październiku.

Latem tego roku dobiegnie końca praca nad filmem Ołeha Sencowa „Real”. Film zostanie następnie wyświetlony na festiwalu filmowym klasy A, podobnie jak nowy film Runara Runarssona „O”, którego był Downey był producentem wykonawczym.  Mike Downey pracuje obecnie z malarzem Albertem Oehlenem i nominowanym do Oscara reżyserem Oliverem Hirschbiegelem nad dalszym ciągiem filmu „Der Maler” zatytułowanym „Geel” (Żółty). W Zagrzebiu trwają aktualnie zdjęcia do filmu „Looping” Antonia Nuica. Na etapie preprodukcji jest też film dokumentalny o społecznej szkole baletowej Projecto Vidancar, która działa w dzielnicy Complexo Alemao w Rio de Janeiro. Trwają też przygotowania do zdjęć filmu Srdjana Dragojevica „International Women’s Day”, które rozpoczną się w 2025 roku.

W ubiegłym roku w Wielkiej Brytanii i Irlandii ukazała się debiutancka powieść Downey'a pt. „Istria Gold”, którą wydały MPress Media i Calm Productions. W październiku ubiegłego roku książka ukazała się w Bułgarii, gdzie od razu zyskała uznanie krytyki. W marcu ukazała się w Indiach. We wrześniu książka ukaże się w Chorwacji, a pod koniec roku w Macedonii, Ukrainie, Serbii, Czechach i Turcji. Powieść jest częścią trylogii „Three colours of Istria”. Druga część, „Istria Black”, ukaże w grudniu. Po niej będzie opublikowana ostatnia część, „Istria Blue”. Mike Downey spędził czerwiec 2023 roku w Domu Pisarza – byłym domu Ingmara Bergmana, którym zarządza fundacja i centrum jego imienia. Znajduje się on na Fårö, wyspie na Morzu Bałtyckim, na północny wschód od Gotlandii. W tym roku Mike Downey uda się do Tajlandii. Obejmie tam rezydenturę artystyczną w Chiang Mai w Artist Residency Thailand w ramach programu Lotus.

Najczęściej można go spotkać na Istrii, w Dublinie i na planie najnowszego filmu.

Wróć do listy członków panelu

Margherita Chiti jest producentką w wytwórni Palomar i członkinią Europejskiej Akademii Filmowej. Już od 20 lat zajmuje się dystrybucją filmową. Była kierowniczką do spraw zakupów w firmie produkcyjnej Mikado Film, dyrektorką ds. dystrybucji w przedsiębiorstwie dystrybucyjnym Sacher Distribuzione Nanniego Morettiego. Była także dyrektor generalną oraz szefową działu zakupów i sprzedaży w Teodora Film.

Jednocześnie pracowała jako asystentka ds. produkcji w wytwórniach Luigiego Musiniego i Roberta Cicutta On My Own i Cinemaundic, a także w Warner Bros. Local Production Team.

W 2021 roku zaczęła pracę dla Palomar jako kierowniczka ds. produkcji i spraw międzynarodowych odpowiedzialna za kino i telewizję.

Od ponad dziesięciu lat pracuje jako ekspertka w unijnej agencji „Kreatywna Europa”, gdzie zajmuje się produkcją, dystrybucją i dostępem do programów finansowania. W kwietniu 2018 roku została współzałożycielką włoskiego oddziału stowarzyszenia Women in Film, TV & Media. Od tego czasu jest jego wiceprezeską i członkinią zarządu.

Wróć do listy członków panelu

José Luis Cienfuegos jest dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Valladoid (zwanego także Seminci) w Hiszpanii. To jeden z najstarszych festiwali filmowych na świecie, który skupia się na kinie autorskim. Wcześniej (w latach 2012–2023) był dyrektorem Festiwalu Kina Europejskiego w Sewilli oraz Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Gijón (w latach 1995–2011). W okresie 2021–2023 był członkiem Europejskiej Akademii Filmowej i członkiem komisji ekspertów ds. filmów pełnometrażowych. Natomiast w latach 2011–2019 był członkiem komisji selekcyjnej nagrody filmowej LUX. Jest członkiem Hiszpańskiej Akademii Sztuki Filmowej oraz Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych św. Ferdynanda. W latach 2013–2017 był członkiem jury Nagrody Księcia Asturii w dziedzinie sztuki, którą przyznaje Fundacja Księcia Asturii. Był także członkiem jury na wielu festiwalach filmowych, m.in. w Rotterdamie, Karlowych Warach, San Sebastián, Santiago de Chile i Las Palmas, a także na festiwalach BAFICI i Documenta Madrid.
 
Aktualnie jest wykładowcą na kilku uniwersytetach i w kilku szkołach filmowych. Pełni rolę doradcy w kilku instytucjach kultury, organizuje także wystawy i koncerty. Jest również autorem wielu artykułów poświęconych twórczości filmowej.

Wróć do listy członków panelu

Marta Fernandes od sierpnia 2008 roku jest dyrektorką ds. dystrybucji i zakupów w Midas Filmes. Ponadto współtworzy repertuar Cinema Ideal, kina wyremontowanego i ponownie otwartego przez Midas II Cinemas w 2014 roku. Odpowiada też za kontakt kina z prasą i prowadzi jego media społecznościowe.
Od ponad 20 lat zajmuje się dystrybucją filmów. Podczas pracy w Atalanta/Medeia Filmes stworzyła strategie komunikacyjne i marketingowe dla ponad 200 premier kinowych. Opracowała też program kilku wydarzeń, debat i festiwali zorganizowanych przez kina Medeia, jak również festiwalu filmowego IndieLisboa, którego była producentką wykonawczą. Zanim zaczęła pracę w branży filmowej, pracowała jako dziennikarka. Była również członkinią zespołu badawczego centrum monitorowania komunikacji Obercom. Opracowała lub pomogła opracować dla niego kilka sprawozdań o sytuacji w Europie. Ukończyła medioznawstwo na Universidade Nova de Lisboa, a także studia magisterskie z zakresu filmoznawstwa. Posiada dyplom studiów podyplomowych z zarządzania kulturą oraz nowych dyskursów i kultur („Od krytyków po sztukę”).

Wróć do listy członków panelu

Priscilla Gessati studiowała język rosyjski w Państwowym Instytucie Języków i Cywilizacji Orientalnych oraz uzyskała dyplom magistra w zakresie polityki kulturalnej w Instytucie Studiów Europejskich Uniwersytetu Paris 8. Pracowała w Europa Cinemas, gdzie odpowiadała za badania i za przegląd repertuaru europejskiego. Następnie była zatrudniona w centrum kinematograficznym Forum des Images w Paryżu. Tworzyła też repertuar Ciné Lumière dla Instytutu Francuskiego w Wielkiej Brytanii oraz pracowała przy organizacji piątej edycji festiwalu seriali telewizyjnych Totally Serialized. Jest głęboko zaangażowana w układanie repertuaru i pracę na rzecz zachowania kina artystycznego i różnorodności artystycznej. Koordynowała dystrybucję i działalność wydawniczą w Potemkine Films. Następnie objęła kierownictwo historycznego kina Le Balzac na Polach Elizejskich. Wspólnie z Joëlem Chapronem zredagowała „Zasady i mechanizmy finansowania kina francuskiego” oraz „Regulacje i praktyki dotyczące eksploatacji filmowej”, książki początkowo przeznaczone na rynek rosyjski. Niedawno rozpoczęła pracę w paryskim l’Entrepôt – innowacyjnym miejscu, łączącym w sobie kino, salę koncertową, galerię artystyczną, restaurację i bar.

Wróć do listy członków panelu

Eamon Hughes ukończył Narodową Szkołę Filmową Irlandii w 2020 roku, a jego film dyplomowy trafił na długą listę studenckich nagród BAFTA. Krótko po studiach, w 2021 roku, Eamon został kierownikiem ds. produkcji w Samson Films – firmie produkującej filmy fabularne z siedzibą w Dublinie w Irlandii. Jego najnowsze filmy to „My Sailor, My Love” (premiera w 2022 roku na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Toronto), „The Ghost of Richard Harris” (premiera w 2022 roku na Biennale w Wenecji) i „Baltimore” (premiera na Festiwalu Filmowym Telluride w 2023 roku i na Festiwalu Filmowym w Londynie). Aktualnie Eamon pracuje nad serią filmów, które są obecnie w fazie produkcji. Prowadzi także kilka własnych projektów w swojej firmie. Zajmie się też ich produkcją.

W 2023 roku Eamon został ambasadorem Irlandii w projekcie „27 razy kino”. Od tego czasu aktywnie uczestniczy w promowaniu Nagrody Publiczności LUX.

Wróć do listy członków panelu

Denis Iwanow jest członkiem zarządu Europejskiej Akademii Filmowej, współzałożycielem Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Odessie, festiwalu Children Kinofest oraz Kijowskiego Tygodnia Krytyki. Jest szefem wytwórni Arthouse Traffic, a także dystrybutorem i producentem.

Jako producent zrealizował 8 filmów fabularnych i ponad 40 krótkometrażowych. Jego film „Plemię” w reżyserii Myrosława Słaboszpyckiego zdobył w 2014 roku Grand Prix na festiwalu w Cannes w sekcji „Międzynarodowy Tydzień Krytyki”. Sprzedano go do ponad 40 krajów. W 2018 roku, ponownie na festiwalu w Cannes, jego film „Donbas” wyróżniono nagrodą za reżyserię w sekcji „Un Certain Regard”. Projekty, nad którymi niedawno pracował, czyli „Nosorożec” Ołeha Sencowa (z 2021 roku) i „107 matek” Petera Kerekesa, miały premierę w oficjalnej selekcji Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Wenecji.

Wróć do listy członków panelu

Axelle Jean jest absolwentką historii, geografii i komunikacji międzykulturowej na Uniwersytecie Paryskim (Sorbonie). Zajmowała się szczególnie językami islandzkim i węgierskim. Ma rozległe doświadczenie w organizacji festiwali (Cannes Docs – Marche du Film, Cinéma du réel, Festival de Cabourg, FIPADOC). Pracowała też w przedsiębiorstwach sprzedających filmy (The Party, Picture Tree International). Zajmuje się głównie filmami dokumentalnymi. Od 2022 roku jest recenzentką na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Rejkiawiku, a od 2024 roku na przeglądzie „Dni Autorów” na Festiwalu Filmowym w Wenecji. W 2023 roku wybrano ją ambasadorką Francji w projekcie „27 razy kino”. Od tego czasu aktywnie promuje Nagrodę Publiczności LUX. Niedawno rozpoczęła pracę w firmie Cinephil, która zajmuje się sprzedażą filmów dokumentalnych.

Wróć do listy członków panelu

Ondřej Kamenický jest dyrektorem Międzynarodowego Festiwalu Filmów Dokumentalnych o Prawach Człowieka One World.  

Festiwal ten to prawdopodobnie największy na świecie festiwal filmów dokumentalnych o prawach człowieka. Odbywa się w Pradze i ponad 50 innych czeskich miastach. Na festiwalu wyświetlane są filmy dokumentalne poświęcone tematyce praw człowieka oraz problemom społecznym, politycznym, środowiskowym i medialnym. Organizowane są też sesje pytań i odpowiedzi, debaty panelowe i wydarzenia z wykorzystaniem rzeczywistości wirtualnej. Festiwalowi towarzyszą również projekty społeczne i projekcje filmowe dla szkół. Dostępna jest także platforma dla branży filmowej o nazwie East Doc. One World dystrybuuje filmy dokumentalne, udziela wsparcia nowym festiwalom (np. festiwalom w Nikaragui, Kostaryce, Hongkongu). Jego organizatorzy skupiają się na potrzebach osób z niepełnosprawnościami i organizują brukselską edycję festiwalu.

Wróć do listy członków panelu

Ibtisam Omer pochodzi ze Sztokholmu. Jest dyrektorem kreatywnym ds. marketingu i pedagogiem. Ma ponad 14 lat doświadczenia w pracy dla wiodących przedsiębiorstw międzynarodowych w branży technologii, mody i rozrywki. Wcześniej pracował w takich znanych firmach, jak Adidas, Google, Netflix and Ibitsam. Aktualnie jest także jako przedstawicielem kierownictwa przemysłowego i wykładowcą w Creative Business School Hyper Island. Jest ponadto członkiem zarządu platformy muzycznej Boiler Room.  

Ibitsam jest obecnie wiceprezesem do spraw marketingu światowego w MUBI. Mieszka w Berlinie.

Wróć do listy członków panelu

Katarzyna Orysiak-Marrison jest związana z Gutek Film od 2013 roku. Organizuje i nadzoruje premiery filmów, przy czym jest odpowiedzialna za wszystkie etapy procesu  – ustala i wykonuje budżet, zajmuje się dystrybucją i promocją oraz tworzy strategie PR dla każdego filmu. Zrealizowała ponad 100 udanych premier filmowych, takich jak „Parasite” Bonga Joon-ho, „Dom, który zbudował Jack” Larsa von Triera, „Portret kobiety w ogniu” Céline Sciammy, „Toni Erdmann” Maren Ade, „Drive My Car” Ryûsuke Hamaguchiego, „Matki równoległe” Pedra Almodóvara, „C'mon C'mon” Mike’a Millsa, „W trójkącie” Rubena Östlunda i wiele innych. Urodziła się w 1982 roku. Od 17 lat pracuje w branży filmowej – obecnie specjalizuje się w strategii promocji i dystrybucji. Na początku współpracowała z Warszawskim Festiwalem Filmowym, gdzie kierowała działem ds. gości. Następnie zajęła się dystrybucją kinową – podjęła pracę w warszawskiej firmie dystrybucyjnej Mañana, która specjalizuje się w produkcjach z Ameryki Łacińskiej, Azji i Afryki. Odpowiadała za strategie marketingowe wielu nagrodzonych obrazów. Zajmowała się także układaniem programu i produkcją wielu specjalistycznych wydarzeń, np. Spanish Cinema Week, festiwalu filmowego Ale Kino! i Festiwalu Filmów Latynoamerykańskich. W 2022 roku Katarzyna zorganizowała dla Gutek Film nowy festiwal pt. „Konfrontacje Filmowe”. To festiwal, podczas którego odbywają się premiery starannie wybranych nowości filmowych. Wyświetlono je w 24 kinach studyjnych w 18 polskich miastach.  Katarzyna wierzy w potencjał kina artystycznego i od kilku lat szuka nowych sposobów promowania premier kinowych. Łączy wypróbowane i sprawdzone metody – współpracę z markami, instytucjami, osobami i imprezami kinowymi – z nowoczesnym, analitycznym i bazującym na danych podejściem.

Wróć do listy członków panelu

Claudia Tronnier studiowała religioznawstwo komparatywne, nowożytną literaturę niemiecką, indologię i medioznawstwo na Uniwersytecie w Marburgu w Niemczech. W latach 80. pisała artykuły o filmach dla różnych redakcji. W 1990 roku rozpoczęła współpracę z oddziałem niemieckiego nadawcy publicznego ZDF w Mainz jako freelancerka. Dołączyła tam do działu talentów „Das kleine Fernsehspiel” jako redaktorka zlecająca filmy fabularne, filmy dokumentalne i różnego rodzaju projekty eksperymentalne. W 2008 roku została szefową tego działu. Podczas pracy w ZDF zleciła realizację wielu krajowych i międzynarodowych koprodukcji – w tym filmów, których twórcy mają korzenie turecko-niemieckie lub wywodzą się z innych krajów. Stworzyła program wspierania filmowczyń. Jest też jedną z twórczyń nagrody dla reżyserek SI STAR. Od 1 stycznia 2021 roku jest szefową działu ds. kina, telewizji i seriali w Arte G.E.I.E. Jest także członkinią konferencji programowej i jest odpowiedzialna za koordynację, dobór i kształt wszystkich programów fabularnych na platformie Arte i ArteTV.

Wróć do listy członków panelu

Amitabh Vardhan ma bardzo bogate doświadczenie zawodowe, które zdobył w wielu krajach, takich jak Indie, USA, Bułgaria, Rumunia, Serbia, Wielka Brytania i Macedonia. Ma na swoim koncie wiele osiągnięć w stymulowaniu wzrostu przedsiębiorstw za pomocą innowacji, rozbudowy i nowych partnerstw w takich sektorach jak rozrywka, towary konsumpcyjne, usługi, hotelarstwo i nieruchomości. Stworzył duże interdyscyplinarne zespoły i kierował nimi, aby osiągnąć cele organizacji. Zawarł korzystne sojusze strategiczne z różnymi zainteresowanymi stronami, a także opracował skuteczne strategie marketingowe, dzięki którym wzrosła świadomość i popularność jego marek. Od 2010 roku Amitabh jest dyrektorem i prezesem Cine Grand DV. Wcześniej, od 2003 roku, był prezesem PVR Cinemas – największej sieci kin w Indiach.

Wróć do listy członków panelu

Maria Silvia Gatta od 2003 roku zajmuje się programem MEDIA Komisji Europejskiej. Odpowiada za ocenę MEDIA+ i rozdział wsparcia.
Po powrocie z zagranicy od 2019 roku nadzoruje realizację programu „Kreatywna Europa” – MEDIA” na lata 2021–2027. Pracuje też nad europejską polityką w zakresie dziedzictwa filmowego.

Wróć do listy członków panelu

Fatima Djoumer dołączyła do zespołu Europa Cinemas w 1993 roku. Objęła stanowisko dyrektorki ds. stosunków międzynarodowych i wydarzeń. Organizuje konferencje branżowe, programy na rzecz budowania publiczności i laboratoria innowacji. Pracuje również nad stworzeniem znaku „Europa Cinemas”. Europa Cinemas to sieć kin, która pomaga rozpowszechniać filmy europejskie poza ich krajem pochodzenia. Prowadzi też działania na rzecz budowania publiczności. Przede wszystkim jednak propaguje kino europejskie wśród młodych widzów.
Sieć liczy 1216 kin (3131 sal kinowych) w 738 miastach w 43 krajach.

Wróć do listy członków panelu

Nuno Pimentel pochodzi z Portugalii. Studiował tam filmoznawstwo w szkole artystycznej. Następnie wyjechał do Antwerpii, gdzie pracował w dziale rozwoju firmy produkcyjnej. W Wielkiej Brytanii studiował scenopisarstwo w Royal Holloway na Uniwersytecie Londyńskim. W 2016 roku rozpoczął pracę w portugalskiej firmie Alambique, która zajmuje się dystrybucją filmów. Koordynował w niej wewnętrzną wytwórnię Cinema Bold, która opracowywała alternatywne strategie dystrybucji kina niekonwencjonalnego. W 2019 roku należał do Locarno Industry Academy. Zaproszono go do niej ponownie w 2021, tym razem w ramach programu U30 poświęconego nowej generacji filmowców.

Obecnie mieszka w Berlinie, gdzie przeprowadził się w 2020 roku, aby wziąć udział w programie Next Wave DFFB. Program skupiał się na kinie przyszłości i rozwoju międzynarodowych rynków filmowych. Podczas realizacji programu stworzył – pod opieką wiceprezesa produkcji MUBI Bobby Alena – Félicette Films, alternatywną paneuropejską firmę dystrybucyjną. Miała ona wprowadzać na ekrany starannie wybrane filmy, które przechodzą niezauważone – obrazy bogate pod względem artystycznym, odważne i wyłamujące się z tradycyjnych konwencji, słowem – zasługujące na uwagę.

W 2021 roku z powodzeniem wypromował projekt na festiwalu Berlinale i festiwalu w Cannes.

Współpracował także z Wolf Kino w Berlinie oraz Rapid Eye Movies w Kolonii. Amatorsko zajmuje się animacją scribble i kinem eksperymentalnym.

Poza ojczystym portugalskim zna angielski i hiszpański, a także podstawy francuskiego. Ma też zamiar wkrótce nauczyć się języka niemieckiego.

Wróć do listy członków panelu